حکم بر دو قسم است:
1- حکم واقعی
2- حکم ظاهری
حکم واقعی:حکمی است که بدون در نظر گرفتن علم و جهل مکلف برای او وضع می شود(دلیل اجتهادی)
حکم ظاهری:حکمی است که با فرض جهل مکلف برای او وضع می شود و وقتی مجتهد نتواند از ادله اجتهادی حکم را استنباط کند و در حالت شک و تردید قرار بگیرد برای رفع تحیر از مقلدین ،حکم ظاهری صلدر می کند(دلیل فقاهتی)
(دلیل فقهاهتی)=(اصول عملیه)=(حکم ظاهری)
#مرحوم-آخوند در تعریف اصول عملیه در کفایه الاصول می فرمایند:
(وهی التی ینتهی الیها المجتهد بعد الفحص و الیاس عن الظفر بدلیل مما دل علیه حکم العقل او عموم نقل)
اصول عملیه :اصول و قواعدی است که مجتهد پس از فحص و یاس از دستیابی بر دلیل اجتهادی معتبر(علم یا علمی) به آن رجوع می کند.
*در حکم واقعی اتفاق نظر وجود دارد و حکم واقعی بر مکلف مشخص می شود اما در حکم ظاهری و اصول عملیه اختلاف نظر وجود دارد و نیازمند بحث و گفتگو است.
اصول عملیه عبارتند از برائت،احتیاط،تخییر و استصحاب.
منابع:
کفایه الاصول،جلد 2، ص 165
اصول الفقه،جلد 1، ص6
فرم در حال بارگذاری ...