مدت هاست از فرمان رهبر فرزانه انقلاب مبنی بر افزایش جمعیت و ازدیاد نسل می گذرد  اما چقدر ما به این دستور عمل کرده ایم؟؟؟یا حداقل چقدر این سیاست را قبول داریم؟؟؟

وقتی با دوستان طلبه و متدینم، در این مورد صحبت می کنم،تقریبا 90 درصد اصلا تمایلی به داشتن فرزند سوم ندارند.

و متاسفانه کم هم نیستند که فقط یک فرزند دارند و آن را کافی می دانند!!!

چرازوج های جوان تمایلی به فرزند آوری ندارند و بعد از گذشت 5 یا6 سال  از زندگی مشترک ،تازه به این فکر می افتند که تنها هستند؟؟؟

چرا داشتن 2 فرزند یعنی اتمام فرزند آوری؟؟؟

چرا کسی که  3 یا 4 فرزند دارد ، مورد تمسخر دیگران قرار می گیرد؟؟؟

متاسفانه این یک واقعیت است که  ما طلبه ها هم به فرمایشات آقا  عمل نکرده ایم.

آیا ما  نسبت به پدر و مادرانمان کم مسئولیت شده ایم؟چرا انقدر مطمئن هستیم که از عهده تربیت اسلامی فرزندانمان بر نمی آییم؟آیا به فکر راحتی و آسایش خود هستیم؟آیا به دلیل هزینه ها، فرزندبیشتر نمی خواهیم؟آیا به فکر خود هستیم یا فرزندانمان؟؟؟

ما شیعه هستیم ومی توانیم با تربیت نسل سالم و دین دار به تقویت اسلام کمک می کنیم چرا انقدر کوتاهی می کنیم؟؟؟

اگر ما که دروس حوزوی خوانده ایم و ادعایمان می شود نتوانیم فرزند بیشتری داشته باشیم و صد البته درست تربیت کنیم پس چه کسی می تواند فرزند متدین و دین مدار تربیت کند؟؟؟

به نظر شما دلیل کاهش آمار فرزند آوری در ایران مخصوصا در میان حوزوی ها و متدینین چیست؟؟؟